تا که بودیم، نبودیم کسی
کُشت ما را غم بی هم نفسی
تا که خفتیم همه بیدار شدند
تا که مُردیم همگی یار شدند
قدر آن شیشه بدانید که هست
نه، در آن موقع که افتاد وشکست
برای شادی روحش می رویم که شاید به خاطره حرفها و صحبت هایی که در این دنیای مجازی زد و چشم برخی ها را باز نمود ....اثری داشته باشد....
من خودم به شخصه خیلی نمی شناختمش ولی....
ولی با دیدن نوشته هایش....ای کاش زودتر....آری...او می رود و فقط حسرت و آهه، ای کاش ، بر زبان ها می ماند...
برای شادی روح حسن نظری فاتحه ای در این لحظه بهترین کار است.