در زمینی که ضمیر من و توست
از نخستین دیدار، هر سخن، هر رفتار
دانه هایی است که می افشانیم
برگ و بارانی است که می رویانیم
آب و خورشید و نسیمش مهر است
گر بدان گونه که بایست، به بار آید
زندگی را به دل انگیر ترین چهره بیاراید
..........
........
پ.ن: امروز بهترین کادوی عمرم را با تمامی وجود احساس کردم و می دانم که تا ابد نیز بهترین خواهد بود....نه از لحاظ مادی...نه نه....بلکه از لحاظ....آری...
پ.ن: به دلیل مشکلات فراوان و کارهای بی شمار، تا دو هفته، کمی در این جاده ی مجازی، متوقف می شوم. و حرکت در ادامه ی جاده ی حقیقی زندگی را ترجیح می دهم. در این راه پر از دغدغه و....دعایم کنید.
پ.ن: دلم برای نوشتن و ....همچنین همه ی دوستان پاک و خدایی تنگ می شود....به امید دیداری دوباره در این دنیای مجازی....
یا حق....خدانگهدار...