یه روزی عشق ،دیوونگی، محبت و فضولی داشتند قایم موشک بازی می کردند تا این که نوبت به دیوونگی رسید.اون همه رو پیدا کرد،اما هرچی گشت اثری از عشق نبود.فضولی متوجه شد که عشق پشت یک بوته ی گل سرخ قایم شده،رفت و دیوونگی رو خبر کرد.دیوونگی یه خار بزرگ برداشت ودر بوته فرو کرد،صدای فریاد عشق بلند شد.وقتی همه به سراغش رفتند دیدند چشم های عشق کور شده،دیوونگی که خودش رو مقصر می دونست تصمیم گرفت که همیشه عشق رو همراهی کنه و از اون روز به بعد:

 وقتی که عشق به سراغ کسی می ره چون کوره،بدی های معشوقش رو نمی بینه و دیوونگی هم همیشه در کنارشه.