داشتم مداحی گوش می دادم که به بعضی از مداحی های مرحوم سید جواد ذاکر رسیدم. یه لحظه دلم گرفت که چرا باید چنین حرفهایی رو در موردش در بعضی از این جلسه های روضه و ....بزنن.

این هایی رو که من شنیدم هنوز صد در صد مطمئن نیستم و مستدل نیستند و فعلا در حال تفکر می باشم.

یاده اون حرفهایی افتادم که می گفت:
(این بحث های زینب اللهی و علی اللهی و.... اینا همه یک سری بحثهای احساساتیه؛ وگرنه ما هیچ کدوم از این حرفها رو نداریم؛ اگه کسی بخواد به خدا اعتقاد نداشته باشه و بگیم خدایی وجود نداره واقعا هم کفر کردیم. اینا بحث احساساتیه و بعضی شعرا هم آوردند.....
لوح منم، قلم منم، روزی دهنده ی کهکشان و زمین و آسمان منم....کل خالق زمین و آسمان؛ روزی دهنده ی افلاک؛ یه طرف و یه بنده انگشت امام علی (ع) رو خلق کردن یه طرف. واقعا کدومش کاری بزرگتره.
حالا بعضی ها میگن ما کافر شدیم؛ نه...نه این جا کسی کافره، نه می خواهیم بدعت بزاریم. دل نازنین ارباب واقعا از ما شکسته میشه.)

در آخر هم گفت:
(انشاالله شاهد روز افزون عزاداریهای سیدالشهدا باشیم. یه پیر غلامی می گفت: ما باید شکر کنیم خدا رو که هر جا میریم علم سیداالشهدا رو می بینیم. ما باید زمان پهلوی لعنتی باشیم، تا الان بدونیم که چه نعمتی به دست ما افتاده.
ما به این راحتی ها جلسه های روضه می گیریم و عزاداری می کنیم باید مدیون شهدا و رهبرمون باشیم که بانی حسین هستند.)

روحش شاد باشه. من خودم به شخصه از بعضی از مداحی هاش خوشم میاد و بعضی هاش رو هم شنیدم و بعد فهمیدم که چرا این حرفها باید در موردش زده بشه. ولی در کل نظر من اینه که هیچ کدوم از این حرفهای کوچه بازاریه بعضی از مردم....درست نیست. ما همه شیعه ی امام علی هستیم و به این راحتی ها نباید به خودمون اجازه بدیم که این حرفها گسترش پیدا بکنه.
خدا خیلی بزرگتر از این حرفهاست. خدا خودش در جای حق نشسته و می داند که بر ما بندگان مخلوق او، چه می گذرد.