سلام دوست عزیزم. امروز روی سخنم با تو است . تو که از پوشش اسلامی خود غفلت کرده ای . با تو که فرمان خدا را نادیده گرفته ای . با تو که از فرمان خدا و اهل بیت (ع) سر پیچی کرده ای و خودت را گم کرده ای . با تو که چادرت را کنار گذاشته ای و روسری ات را بالا برده ای و موهایت را نمایان کرده ای با تو که جوراب نازک پوشیده ای و یا کفش صدادار به پا کرده ای . با تو که این مد لباس گشتن و با بالا زدن پارچه های شلوارت و با مانتوهای تنگ و کوتاه چرا خودت را گول می زنی ، آخر تا کی ؟

آیا میدانی که فطرت خدادادی و عقل سلیم همان امام درونت را سرکوب کرده ای ؟
آیا می دانی فرمان آفریدگارت را زیر پا گذارده ای ؟
آیا میدانی که به تمدن ملی خود پشت کرده ای ؟
آیا میدانی که پرچم اسلام را بر زمین گذاشته ای و به لباس بیگانگان در آمدی ؟
آیا میدانی که بنیان خوانواده ات را سست و بیماری های جسمی و روانی بیشماری را برای خود و دیگران ایجاد کرده ای ؟
آیا میدانی که اسیر مد و لباس و نمایش تن گشته ای و آزادیت را فروخته ای ؟
آیا می دانی که شخصیت خود را باچشم های هوس آلود هرزه به مسخره گرفته ای ؟
آیا میدانی که به رسالت تاریخی زن در طول تاریخ خیانت کرده ای ؟
آیا میدانی که بیماری روانی خود را به این وسیله به نمایش گذارده ای ؟
آیا میدانی که دشمنان همان را می خواهند که تو می خواهی ؟
آیا میدانی که دل امام زمان را با این کارهایت خون کرده ای ؟

حجت و عفت نعمت واهب بود
ستر موها و تنت واجب بود
آنچه مستثنای از پوشش بگشت
قرص صورت باشد و کفین دست

پس بیدار شو و به اصالت خویش بازگرد . پوشش خود را کامل کن و خود و جامه ات را از فواید حجاب بهره مند گردان .
پس عزیزم ، تقوای الهی پیشه کن ، که تقوای الهی پادزهر بیماری دلهاست که حجاب های تاریک جان را غرق می کند ولانه های هوس را بر می اندازد .  پس آن را به کام جان خود ریز تا عالم جانت گلستان گل های سالم و طاعت و تسلیم گردد . و خیمه ی حجابت را برافراشته دار تا حافظ گلستان ارزش هایت شود .