در آن موقع که آمدی همه خندان و تو گریان بودی
کاری بکن ای دوست، در آن موقع که رفتی، همه گریان و تو خندان باشی....

یک سال گذشت....

نه نه....صبر کنید مجلس عزا که نیست...چی دارم می گم...یک سال گذشت...
خب آره دیگه....یک سال از عمرم گذشت و مثله باد رفت!

چه کار کردم توی این یک سال؟ چقدر پیشرفت داشتم؟
در درسم...در کارم...در نوشته هام...در اخلاقم....کردارم...نمی دونم!!!

خب اینا که همش مربوط به مادیت بود. من چقدر پیشرفت داشتم در...
در ایمانم، در نمازم، درمعنویاتم، در همه ی اعمال انسانی و خدایی....نمی دانم!!!

چرا می دانم....اگه من خودم ندانم که چه کردم پس یعنی من...نه نه...
خدا را شکر، این یک سالی که از عمرم گذشت برخلاف آن بیست سالی که گذشت برایم خیلی رضایت بخش بود...خیلی راضی بودم...والان هم خیلی احساس خوشحالی دارم ولی هنوز هم راضی نیستم...شاید هم این طوری فکر می کنم...شاید خیلی بهتر از این می توانستم باشم ولی نبودم...
بیشتر باید سعی کنم تا اگر عمری باقی ماند و ساله دیگه نگاهی به گذشته ام داشتم شرمنده ی خودم و روحم نباشم...آری...همین است....

از طرفی هم خوشحالم که بعد از تولدم چنین عید عزیزی رو پیش رو دارم. تبریک به همه ی دوستان.

دوستانه عزیزم خیلی منو شرمنده و البته و صد البته خیلی خوشحالم کردند....تشکر از کوثر مهربون و صبا جون و فاطمه ی عزیزم، مینا جونم،....جبران می نُماییم.

یک سال گذشت...
به همین مناسبت مجلس ختمی( جشنی) در قسمت کامنتهای این وبلاگ برگزار خواهد شد. حضور شما عزیزان در این مجلس باعث شادی این عزیزه از دست رفته(‏ سن به سرش اومده، الهه خانم دیگه) خواهد شد.
برای دیدن این جشن به این قسمت وارد شوید. (کامنتها دیگه)