چند روز پیش که برای امتحانات، در حال درس خوندن بودم؛ صدای تلویزیون حواسم رو به خودش جمع کرد.
در مورد شهریه و سطح کیفیت آموزش، گفتگو می کردند. من کامل نرسیدم که ببینم ولی آنچه را که شنیدم برایم عجیب و جالب بود.( البته جای تعجب نداره، چون چیزی هست که واضحه!!)
صحبتی با یکی از استادان دانشگاه را شنیدم که تقریبا بحث در این مورد بود:
چرا شهریه می گیرند:
94% بودجه ای که برای هر فرد در نظر گرفته می شود صرف حقوق و مزایا است، و فقط آموزش و پرورش با 6% بودجه می خواهد بقیه ی کارهای اصلی را انجام دهد و این بودجه به هیچ وجه پاسخ گو نیست! و حتی کارهای عمرانی و برای مقاوم سازی در این فصلِ برف و سرما هم، از همان 6% است. پس شهریه نیاز است!!!
کیفیت آموزش و پرورش چگونه است:
آسیب هایی در کمین بچه هاست که از حیطه ی مدرسه خارج می شود، باید کاری کنیم که دامنه ی آسیب ها را از محیط مدرسه خارج کنیم.( خب اگه می گفت چجوری خیلی بهتر بود به نظر من!)
استانداردهایی که برای استخدام معلم های مناسب در مراکز تعلیم و تربیت در نظر گرفته اند:
به دلیل وجود نیروی زیاد، افرادی خارج از استاندارد وارد می شوند و اداره ی آموزش و پرورش با مشکل مواجه شده است. پس باید نیروهای اصلی را از مراکز تربیت معلم بگیریم.(خب پس چرا این کار رو نمی کنید؟!)
مسئولین نباید به دید بنگاه به آموزش و پرورش و فقط برای ایجاد شغل، نگاه کنند.
برای تقویت انگیزه ی معلمان چه کار کرده اند:
معلمی شغل انبیاست. باید منزلت معلم حفظ شود. باید همه دست در دست هم دهیم تا شان اجتماعی معلم حفظ شود و گروههای دیگر جایگزین آن نشود.
در گزارشی که از افراد جامعه داشتند:
اکثریت آنها می گفتند که سطح آموشی بسیار پایین است؛ و روز به روز شهریه ها را افزایش می دهند ولی باز هم بچه ها در حد کافی اطلاعات ندارند( حتی اونایی که خیلی باهوش هستند:دی!)
مدرسه های دولتی که اسمش این است که شهریه نمی گیرند ولی هر روز برای کارهای مختلف بچه ها باید پول ببرند مدرسه!
همه که نمی توانند بچه های خودشان را به کلاس خصوصی بفرستند.....
.................................................................................................
شاید دلایل این استاد محترم، در طی این گزارش برای گرفتن شهریه، قانع کننده باشد ولی باز هم باید بیشتر از اینا برای سطح کیفیت آموزش به فکر باشند!
شهریه دانشگاه می دهیم و کلاسهایمان که باید به طور رسمی دوساعت باشد، گاهی اوقات 45 دقیقه هم نمی شود. نیم ساعت اول که جناب استاد، دیر به کلاس وارد می شوند و 45 دقیقه ی آخر هم ....کلا بیخیال...تعطیل...
یکی از درسهای اختصاصی و سخت را با استادی دارم که اگر سر کلاس نمی رفتم بیشتر یاد می گرفتم.
ایشان طوری آموزش می دهند که گویا دین و زندگی درس می دهند. فقط مثال ها رو از روی متن کتاب می خونند(انگار اومدن آموزش روخونی بدهند!!) در مدت 10 دقیقه یک فصل 40 صفحه ای را تمام می کردند و ما رو به خیر و شما رو هم به سلامت!
درسی که اختصاصی است و باید با مثال های مختلف روی وایت برد آموزش داده شود، آیا این روش درست تدریس برای یک استاد دانشگاه است؟؟!!
( البته فقط این یک کلاسمون این گونه نیست، شاید از هفت تا کلاس که داشته باشیم، یکیشون فقط خوب آموزش بدهند!)
پ.ن:نمی گوییم شهریه نگیرند.....بگیرند؛ ولی حداقل، کیفیت آموزش رو در حد مطلوب کنند.
ولی ترم به ترم شهریه ها را افزایش، و سطح آموزش رو کاهش می دهند.
پ.ن: امروز امتحانام،خدا رو شکر با خوبی و خوشی تمام شد.
البته با این وضع آموزشی در دانشگاه پیام نور، نباید زیاد به گرفتن نمره های خوب امیدوار بود....وقتی کتابی 405 صفحه ای در طی چند هفته و اون هم،فقط هفته ای دو ساعت، و با چنین استادانی تدریس داده می شود؛ فقط پاس کنیم، باید خدا رو هم شکر کنیم.
