برای برطرف کردن شکیاتم سوال پرسیدم، کتاب خواندم، وبلاگ خواندم...ولی برای برطرف کردن شکیات کسی کاری از دستم برنیامده.
تا جایی که بتوانم راهنماییش می کنم ولی اگر کسی که به هیچ وجه قانع نشود چه باید کرد؟
وقتی کسی مسلمون هست. شیعه هم هست. ولی در مورد بیشتر اون چیزی که بهش ایمان داره شک داره و خیلی هم سرسخت هست چجوری باید کمکش کرد؟!
اگر کسی ایمان به فلان دین داره پس این همه شکیات برای چیست؟ درست است باید شک کرد تا برویم دنبالش، حقیقت را پیدا کنیم. ولی کسی که نرود چه؟ کسی که برود ولی باز هم قبول نکند چه؟

در کتاب «...آنگاه هدایت شدم» خواندم: «دکتر محمدتیجانی تونسی» سنی بود ولی شک کرد، تحقیق کرد، راه درست را پیدا کرد و شیعه شد. پس شک کردن خوب است ولی... کسی که حتا بت پرستان را قبول داشته باشد و از طرفی هم مسلمون و شیعه باشد، من مانده ام این چگونه مسلمانی ای است؟ نمی خواهم بگویم ما که این قدر ادعا داریم مسلمون هستیم از همه چیز آگاهی داریم ولی سعی می کنم قانعش کنم طوری که خودش قبول کند. دشوارتر این جاست که همه ی حرفهایش هم درست و از سخنان امامان و قرآن است ولی باز هم تطابق کامل ندارد.

از دوستانم کمک گرفتم ولی آنها هم با این که در این زمینه ها زیاد کتاب خوانده اند جوابی در برابر سوالها نداشتند. طوری که حتا به من گفتند:« با این افراد که هنوز به اصل دین آگاه نیستند نباید بحث کرد چون ممکن است تو را هم از اعتقاداتت برگرداند».
این جواب را قبول نداشتم. پس چه کسی باید کمک کند؟ شاید بگویی آگاه تر از ماها باید راهنماییشان کنند پس وظیفه ی من و تو این وسط چیست؟
نمی خواهم بدون هیچ توجهی از کنار این مسائل بگذرم. مخصوصا این مورد که خود فرد برایم مهم است و دوستش دارم.
تو می دانی چه باید بکنم!؟